Evet, kadroları kurup şampiyonluk ipini devamlı göğüsleyen, dikkati kadro tanziminden uzaklaştırmak için bilhassa devamlılığıyla kazandığının altını çizmeye çalışan Canbey, yeni sistemde, bütün maçlara gelecek kadar kendini yırtsa da, sezonu ancak üçüncü sırada bitirebilmiştir! Ve bir dönem resmen sona ermiş, dört yıldır süren idari hegemonya bu sezon itibariyle tarihe gömülmüştür.
2014 senesinde müthiş bir performansla ipi göğüsleyen Sezar beyi ayakta alkışlıyoruz!
46 maçta 27 galibiyetlik bir performansla, 103 puanla şampiyonluğa ulaştı.
Eski Türkiye'de Can bey şampiyonluğa 2010'da 95, 2011'de 91, 2012'de 97 ve 2013'te de 95 puanla ulaşmıştı. Bu açıdan bakıldığında da Sezar beyin performansı ayrı bir takdiri hak ediyor. (Can bey bu sezonu da 95 puanla bitirmiştir!)
***************
Gelelim performansa: Burada Suat ve Kadir Beylerin eşitliğini görüyoruz ama 32 müsabaka oynayan Kadir beye göre elbette 36 müsabaka oynayan Suat beyin performansı averaj farkıyla öne çıkıyor ve performans şampiyonluğu için de Suat beyi alkışlıyoruz:
Ve yılın teknik direktörü:
Kadro tanzimini Can beyin elinden alıp milletin eline veren sistemin sonucunda, teknik direktör diye bir mevkinin oluşması oyuna ayrı bir renk ve zevk katmıştır. Kuralarla belirlenen teknik direktörler kadro kurmakla kalmamış, oyun düzenini de tesis etmişlerdir. Dolayısıyla oyunda yavaş yavaş bir etkileri olmaya başlamıştır. Bu etkinin ne kadar güçlü olabileceğini bizzat Müçü bey defaatle göstermiştir.
Ancak sırf tevazusundan dolayı bu âmirane mevkiye gönül koyanlar da olmamış değildir. Bunların başında, milletin bağrından kopan Hüsnü bey gelir. Kendisi kadro kurma işlerine bulaşmak istemediğini defalarca söylediği halde, bir anlamda Allahın isteğini ifade eden kura sistemi tam 9 kez kendisini bu mevkiye getirmiştir. Bu 9 müsabakadan 6 galibiyet çıkarmak da ancak bir futbol dehasına nasip olabilirdi ve o da bunu başardı. Evet yılın teknik direktörü ulu önderimiz Hüsnü bey olmuşlardır. Kendisini ayakta alkışlıyoruz!
Sezonu kapatmadan bazı mansiyonlarımızı da sahiplerine iletelim:
İlk evvela, 50 müsabakanın tamamına gelen Can bey.
Aynı minvalde, 40 müsabakanın altında kalmayan Sezar, Fırat, Kıvanç, Hüsnü, Müçü ve Erkan beyler
milletimizin bekasına sağladıkları katkılar nedeniyle lejyon donör nişanıyla şereflendirilmişlerdir.
(Maalesef 40 maçın üstünde oynayan sporcu sayısı 7'yi geçmemiştir, bu rakamın artırılması yeni sezonda yönetimin birinci hedefi olacaktır.)
Bu bağlamda, 30 müsabakanın altında kalan Ozan, Osman ve Kemal Gökhan beyleri önümüzdeki yıl daha dikkatli olmak konusunda da uyarmış olalım!
Evet, kötülere girmişken...
Kadro tanziminden el çektirilen Can bey yine ne yapmış etmiş, tam sekiz defa kuradan çıkmayı başararak Hüsnü beyden sonra en fazla kadro yapan ikinci kişi olmuştur. Ama bu sekiz maçta 1 galibiyet, 1 beraberlik ve yanısıra 6 mağlubiyet alarak elhak bir daha bu işlere el sürmemesi gereken bir kişi olduğunu da cümle aleme ispat etmiştir.
En kötü performans için ise Cem beyi vurgulamamız gerekiyor: Oynadığı 31 maçta 11 galibiyet 18 mağlubiyet alarak elde ettiği 1,77'lik performansla, yılın en başarısız oyuncusu seçilmiştir. Onu da teselli eder, yeni yılın mutluluklar getirmesini dileriz.
