Hurşut'ça... / UMUT YOK DOSTLAR

Hurşut Atamayır

daha maç öncesi kadrolar elimize geldiğinde içim biraz bulanmıştı doğrusu. bu nasıl kadro seçimiydi, bu nasıl bir anlayıştı? İtalya'dan büyük umutlarla transfer edilen Sezar efendi mi merhem mi olacaktı takıma, uzun Erkan mı? top şişirme uzmanı Müçü bey, toktor Kerem'le uyum yakalayabilecek miydi? Fransız Jan-Piyer Osman olsun, Angaralı Kıvanç olsun sezona iyi hazırlanmışlar mıydı? peki ya üst üste şampiyonluklara ulaşan Can B. artık başarıya doymuş, rehavete kapılmış bir isim değil miydi?

ne yazık ki, bir kere daha haklı çıktık sevgili okur. aslında maçın başlarında biraz umut var gibiydi takımda, heyhat kendini "n'eylerse güzel eyler" imparatorla karıştıran Sezar efendinin harcadığı pozisyonları görünce, "bu maç gider" deyip tribünü terk ettim. bir paket muzlu rondo'yu yiyip arkadaşların sakinleştirmesinin ardından yerime döndüğümde ilk yarı bitmiş, skor 3-0'a gelmişti bile.

"rakip mi çok iyiydi?" diye soracak olursanız, elbette "hayır" diyeceğim. kendisine Arjantinli süsü veren Cem T.'nin uzaktan attığı iki golü ancak Milliyet "mikemmel gol" diye çakma video galerisinde yayınlar! bu işi bilenlerse gollerin şans eseri olduğunu teslim edecektir. üstelik de bir de "ayyy ayağımmmm" narasıyla nizami bir gole faul almışlığı var ki, ayıptır, günahtır, yazıktır. o gol sayılsa önlüksüz takımın farkı kapatması için bir umut doğardı belki de. biz tabii gerekli eleştirileri yapardık yine muhakkak.

 sonuçta iyi oynayanın kazandığı değil, uyumsuz olanın kaybettiği bir maç oldu. en azından ben kopuk kopuk izlediğim maçtan bu intibayı aldım. "gelecek için umut var mı?" derseniz, üzülerek "yok" derim. "daha ilk hafta çok acımasız değil misin?" diyen dostlara da "acımasızlığımız öngörü sahibi olmamızdandır, biz bu işe yıllarımızı verdik" cevabını veririm.